Ik geniet van mijn achtertuin. De planten zijn bewust gekozen, alle seizoenen bloeit er wel iets en in de winter zijn de wuivende grassen en silhouetten van planten prachtig. Sommige planten doen het beter als andere, verdringen elkaar, klaprozen schieten links en rechts spontaan op. Voor mij rendeert dit, ik krijg er energie van als ik naar buiten kijk. Vogels vinden er daarnaast hun maaltje, ook slakken, spinnetjes, torren en soms een muisje gedijen er. Sommige mensen vinden mijn achtertuin echter maar een rommeltje. Het is niet netjes aangeharkt, het voldoet niet aan de standaard, het is net ff anders.
De achtertuin van den Handwijzer heeft zich de afgelopen 5, 6 decennia ontwikkelt tot waardevolle natuur. 10 jaar geleden zijn er stukjes aangeplakt die nauwelijks onderhouden werden. Sommige mensen vinden dit maar een rommeltje, maar slakken, spinnetjes, torren, muisjes en ook reeën, de koekoek en de buizerd gedijen er.
Nu wordt er opnieuw een stukje aangeplakt. Goed voor de vogels, de slakken, spinnetjes en torren ook. Bovendien voor het bergen van water bij een piekbui. Er is wel een stuk grond voor nodig dat wij al decennia pachten.
Jacobs kruiskruid schiet waarschijnlijk straks links en rechts spontaan op, net zoals mijn klaprozen. Ingewikkelde (stikstof)grenzen komen dichterbij. Wordt t ook een rommeltje of kunnen we het
beheer misschien zelf doen? Rendeert het dan nog voor ons? Want we willen graag onze verantwoordelijkheid nemen, daar krijgen we energie van. Maar kan dat op lange termijn ook terug verdiend
worden. Loont investeren in natuur, is ons vlees u dan meer waard? Bekijkt u de plannen eens. https://zoek.officielebekendmakingen.nl/wsb-2019-12629.html
Wat zou u doen als dit uw achtertuin was?